↑ Ejaan lain nama pertamanya termasuk Djadug, Djadoek dan Djaduk, manakala nama akhirnya boleh juga dieja Djajakoesoema
↑ Pusat Kebudayaan dikenali menerusi nama Indonesia dan Jepun. Nama Indonesianya ialah Poesat Keboedajaan, manakala nama Jepunnya ialah Keimin Bunka Shidōsho (啓民文化指導所). Pusat Kebudayaan menggalakan pelbagai bentuk seni, termasuk filem dan drama, dengan matlamat utama ialah menyediakan propaganda untuk kedudukan politik Jepun(Hoerip 1995, p. 8).
↑ Samada Norway atau Sweden berada dalam peperangan dengan Jepun pada masa itu, bermakna sesuatu terjemahan dianggap diterima oleh Djajakusuma (Hoerip 1995, p. 9).
↑ El Hakim ialah nama samaran Abu Hanifah (Hoerip 1995, pp. 9–10).
↑ Ulama budaya Indonesia S. M. Ardan memberi penghargaan Djajakusuma sebagai daya penggerak di belakang dari sudut lenong (Ardan 1987, Djaduk Djajakusuma), dan penulis biografi Satyagraha Hoerip yang mendedikasikan beberapa halaman penglibatan Djajakusuma dengan Lenong, tahap perincian dipadankan hanya oleh perbincangannya mengenai peranan Djajakusuma dalam pemodenan orang wayang. Seperti Ardan, beliau memberi penghargaan Djajakusuma dengan pemulihan itu; tidak seperti Ardan, beliau menyatakan bahawa dua tokoh budaya yang lain (Soemantri Sastro Suwondho dan Ardan) juga membantu menyelamatkan bentuk dramatik.(Hoerip 1995, pp. 69–73).
